TERMODYNAMIKA MOLEKULARNA

szczegółowe wskazówki do pracy semestralnej


1.      Cel pracy

2.      Ogólny opis

3.      Co powinno zawierać sprawozdanie z projektu

4.      Dodatkowe uwagi

5.      Przykładowa praca


Cel pracy

Celem pracy jest znalezienie odpowiedzi na następujšce pytania:

ˇ         Jaka jest rzeczywista dokładnoœć wybranego zestawu danych eksperymentalnych, opublikowanego w literaturze.

ˇ         Jaki jest błšd przewidywania okreœlonych właœciwoœci na podstawie metody udziałów grupowych i czy można zrezygnować z eksperymentu w przypadku potrzeby użycia tych danych.


Ogólny opis


A. Przewidywanie obejmować będzie zwykle jeden parametr, ale najczęœciej w różnych warunkach. W grę wchodzš następujšce właœciwoœci:

Tabela 1

właœciwoœć

modele umożliwiajšce przewidywanie

równowaga ciecz-para w układach dwuskładnikowych (izoterma lub izobara)

UNIFAC, Nitta-Chao

entalpia nadmiarowa (HE)

UNIFAC, Nitta-Chao

objętoœć nadmiarowa (VE)

Nitta-Chao


B. Dokładnoœć przewidywania okreœla się poprzez porównanie z danymi doœwiadczalnymi. Jeœli istnieje możliwoœć użycia kilku modeli, można to wykorzystać do porównania ich dokładnoœci.

C. Otrzymane miary odchyleń (zwykle odchylenia standardowe) muszš być odniesione do błędu eksperymentalnego. Bezpoœrednio bowiem nie stawia się pytania sformułowanego w celu pracy, ale bada się o ile odchylenia pomiędzy wartoœciami przewidywanymi a eksperymentalnymi przewyższajš błšd pomiarowy. Ten ostatni musi być zatem znany. Powinien być przedstawiony w oryginalnym artykule. Niestety czasami pojawia się tendencja do deklaratywnego redukowania go przez autorów, co łatwo wytłumaczyć psychologicznie. Na szczęœcie, w wielu sytuacjach, błšd ten może być niezależnie oszacowany poprzez korelację danych eksperymentalnych. Warunkiem poprawnoœci takiej analizy jest znaczna liczba punktów doœwiadczalnych oraz posługiwanie się bardzo elastycznymi równaniami regresji.

D. Dane eksperymentalne muszš być zatem skorelowane. Do korelacji właœciwoœci mieszanin dwuskładnikowych będziemy używać w tym celu równania Redlicha-Kistera. Algorytm wyboru optymalnej liczby parametrów równania korelacyjnego opisany jest w skrypcie przy omawianiu korelacji danych równowagi ciecz-para.

E. Model Nitta-Chao [1] należy do grupy modeli udziałów grupowych posługujšcych się funkcjami podziału zależnymi od objętoœci. Umożliwia zatem przewidywanie znacznie większej liczby właœciwoœci niż modele oparte na sztywnej sieci. Model ten również posługuje się teoriš siatkowš. Nie uwzględnia istnienia nieobsadzonych węzłów, czyli dziur a zależnoœć funkcji podziału od objętoœci wprowadzona została poprzez uzależnienie od niej energii oddziaływań pomiędzy grupami. Dodatkowo przyjmuje się, że czšsteczka (segment) umieszczony w węŸle sieci, może tam się przemieszczać w ograniczonym zakresie. To ostatnie założenie jest właœciwe modelom nazywanym modelami komórkowymi a będšcych zbiorem szerszym niż klasyczne modele siatkowe. Niestety, liczba wyznaczonych parametrów jest znacznie mniejsza niż dla metody UNIFAC [2], stšd też zastosowanie modelu jest ograniczone. Model nie nadaje się do opisu gazów i równowagi ciecz-para pod wysokimi ciœnieniami (podobnie zresztš jak UNIFAC), ale prowadzi do równania stanu fazy ciekłej i umożliwia obliczanie właœciwoœci wolumetrycznych.

Tabela 2

model

właœciwoœci, które można przewidzieć

dla jakich zwišzków

Nitta-Chao

wszystkie (konfiguracyjne) poza właœciwoœciami par i gazów oraz równowagš ciecz-para pod wysokimi ciœnieniami

czyste: n-alkany, monoetery, 1-chloroalkany, ketony, 1-alkanole, estry i inne
mieszaniny: n-alkan + (n-alkan, monoeter, 1-chloroalkan, keton, 1-alkanol, ester) i inne

zmodyfikowany UNIFAC

równowagi fazowe oraz funkcje nadmiarowe bez objętoœci mieszania

tylko mieszaniny - ale praktycznie wszystkie możliwe



[1] T. Nitta, E.A.Turek, R.A.Greenkorn, K.C.Chao, AIChEJ., 1977, 23, 144.

[2] U. Weidlich, J. Gmehling, Ind. Eng. Chem., Res., 1987, 26, 1372.,


Co powinno zawierać sprawozdanie z projektu

W pracy powinny się znaleŸć następujšce elementy i rozdziały:


1. Autor, data, tytuł

Np.
Patrycja Pirania
Wydział Chemiczny PW, semestr 10, Warszawa, 24.12.2002
Przewidywanie gęstoœci ciekłego n-heksanu w zakresie 0,1 - 50 MPa i 280-350 K


2. Streszczenie

Streszczenie
3-4 zdania podsumowywujšce pracę. W stylu: "zrobiono to i to", "stwierdzono to i to".


3. Cel pracy

Cel pracy
Dokładnie, jasno i zwięŸle przedstawiony cel pracy


4. Opis danych eksperymentalnych

Częœć eksperymentalna
Krótki opis posiadanych danych (rodzaj, zakres parametrów, metoda, dokładnoœć i oczywiœcie odnoœnik).


5. Opis obliczeń i podsumowanie

Dyskusja i wnioski
To najważniejsza częœć pracy. Powinna się tu znaleŸć krótka wzmianka na temat metod lub modeli zastosowanych do znalezienia odpowiedzi na postawione pytanie. Nie musi to być opis szczegółowy. Przede wszystkim informacje muszš œcisłe i jednoznaczne. Można posłużyć się odnoœnikami.
Otrzymane wyniki muszš być opisane i skomentowane. Na końcu powinny znaleŸć się wnioski, w których zawarta będzie odpowiedŸ postawiona w "celu pracy". Wnioski dotyczšce dokładnoœci metody muszš być iloœciowe i szczegółowe. Nie wystarczy jedynie powiedzieć: okreœlony parametr jest przewidywany "dobrze" albo "Ÿle". Wniosek wartoœciujšcy musi opierać się na jakieœ mierze odchyleń (np. odchyleniu standardowym). Często wnioski nie sš jednoznaczne, ponieważ uzależnione sš od warunków - na przykład inna będzie odpowiedŸ dla różnych temperatur czy składów. Niektórych cech nie da się łatwo przełożyć na wartoœć parametru. Wtedy pozostaje opisowa informacja. Na przykład - "pomimo że odchylenie standardowe jest małe, symetria krzywej nie jest dobrze odwzorowana".
Czy uzyskane odchylenia pomiędzy wartoœciami doœwiadczalnymi a obliczonymi za pomocš modelu sš małe, czy duże? Czy mogš być zaakceptowane, czy też nie? OdpowiedŸ na to podstawowe pytanie zależy przede wszystkim od naszych wymagań (na przykład projektowych). Jeœli takie wymogi nie sš sprecyzowane, punktem odniesienia sš rzeczywiste błędy eksperymentalne. Błšd obliczeń modelowych nie może być mniejszy niż błšd eksperymentalny. Jeœli jest zbliżony, oznacza to, że model jest niemal perfekcyjny. Rzadko jednak tak się zdarza.


6. Spis literatury

Literatura
Patrz szczegółowe uwagi poniżej.


7. Wykresy

Patrz szczegółowe uwagi poniżej.


8. Odbitka (odbitki) kserograficzne artykułu lub jego fragmentu, z którego wzięto dane ew. w postaci pliku JPG


9. Plik z danymi w formacie użytym do obliczeń lub przesłany e-mailem


Dodatkowe uwagi


Ad. 6. - Spis literatury

Odnoœniki literaturowe mogš być dwojakiego rodzaju - numerowane [1] albo 1, według kolejnoœci pojawiania się w tekœcie, albo też zawierajšce nazwiska. Te drugie uszeregowane sš alfabetycznie w spisie literatury. Opis artykułu powinien zawierać wszystkich autorów (z inicjałami imion), nazwę czasopisma (zwykle w postaci ogólnie przyjętego skrótu), rok, wolumin (numer) i stronę, ew. zakres stron. Doœć często występujš różnice pomiędzy czasopismami i można napotkać różnorodne formy zapisu. Dotyczy to przede wszystkim kolejnoœci trzech ostatnich elementów. Postulowany format jest obecnie najpowszechniejszy, pewnie dlatego, że stoi za nim taki autorytet jak Americal Chemical Society.
Do odnoœnika czasami dodaje się również tytuł artykułu. Publikacje ksišżkowe muszš zawierać autora, tytuł i wydawcę (wraz z miejscem), rok oraz stronę (strony) na które się powołujemy.

Na przykład:

Kiedy goœcie opuœcili już mieszkanie Kubusia Puchatka po suto zakrapianych urodzinach [1] i ostatnie talerze zostały umyte, ostatnie resztki jedzenia i ostatnie niedopałki uprzštnięte - zmęczeni Kubuœ z Prosiaczkiem [2] usiedli na wygodnych fotelach i zaczęli przypominać sobie o czym rozmawiali goœcie. Szczególne wrażenie zrobiło na nich wystšpienie Sowy Przemšdrzałej. Wprawdzie niczego z niego nie zrozumieli, ale spodobały im się nazwy, którymi z wielkš swobodš posługiwała się Sowa - "eksperymenty", "ekstradycja", "chemiczny", "ergodyczny" i "kombinatoryczny".
No właœnie, muszę naprawić swój kosmiczny kombinezon, westchnšł Prosiaczek. Zawsze jest potrzebny kiedy szykuje się Wielka Przyprawa. I miał rację. Nazwy te niosły z sobš korzenny zapach nieznanej egzotyki, tak silny, że żaden prawdziwy podróżnik nie mógł mu się oprzeć. Tak też było z Kubusiem Puchatkiem i Prosiaczkiem. Postanowili jutro z samego rana udać się do Stumilowego Lasu aby przeprowadzić Wielki Eksperyment Chemiczny [3]. I od razu rozpoczęli przygotowania, ponieważ wyprawa nie może się udać, jeœli nie ma się odpowiedniego Ekwibunku.
Ekfi Bunek? Kto to jest Ekfi Bunek?- cichutko zapytał Prosiaczek, bo nie do końca był pewien czy powinien się zdradzać ze swojš niewiedzš. Hmm... - odpowiedział Kubuœ Puchatek. Hmm.. - zamruczał raz jeszcze, żeby nabrać większej pewnoœci. No więc Ekfi Bunek, to jest osoba, bez której na pewno nie powiedzie się żaden Eksperyment [4]. Właœnie jej szukamy! Nie wiedziałeœ o tym? Oczywiœcie, że wiedziałem, ale chciałem się upewnić. Zawsze to lepiej powiedzieć głoœno. Może ten Ekfi Bunek to usłyszy i sam do nas przyjdzie? - odparł Prosiaczek. Ale Ekfi Bunek chyba jednak nic nie słyszał. A może jest w szafie koło pieca? Nie było tam Ekfi Bunka, ale było ciepło i ciemno. Uuuuu, tak by się zdrzemnšć na krótkš chwilę, ziewnšł po raz pierwszy Prosiaczek. I nie zdšżył już ziewnšć po raz drugi, kiedy zasnšł.
A gdy tak spał i spał, przyszedł do niego Sen. Œniło mu się, że postanawia wraz ze swoim przyjacielem Kubusiem Puchatkiem udać się następnego dnia z samego rana do Stumilowego Lasu aby przeprowadzić Wielki Eksperyment Chemiczny. Od razu też rozpoczęli przygotowania, ponieważ wyprawa nie może się udać, jeœli nie ma się odpowiedniego Ekwibunku. Ekfi Bunek? Kto to jest Ekfi Bunek? Cichutko zapytał Prosiaczek, bo nie do końca był pewien czy powinien się zdradzać ze swojš niewiedzš. Hmm... - odpowiedział Kubuœ Puchatek....[5].

Literatura

[1] S. Abstynent, Journal of Polish Folk Customs, 1995, 20, 135.
[2] H. Porc, Wybrane zagadnienia hodowli trzody chlewnej, PWN, Warszawa, 1987, str. 125.
[3] J. Flower, V. Daisy, A. Forgetmenot, International Journal of Experimental Chemistry, 1975, 124, 1234.
[4] J.W. Szczebrzeszczyński, Sir Ekphi Boonk. A Short Biography, Pergamon Press, Oxford, 1954, str. 75-76.
[5] H. Gartenrosen, I. Rosengarten, Infinite Time-Loops for Housewives, Househusbands, and Householders, Elsevier, Amsterdam, 2000, str. 1256-1260.

Albo

Kiedy goœcie opuœcili już mieszkanie Kubusia Puchatka po suto zakrapianych urodzinach (Abstynent, 1995) i ostatnie talerze zostały umyte, ostatnie resztki jedzenia i ostatnie niedopałki uprzštnięte - zmęczeni Kubuœ z Prosiaczkiem (Porc, 1987) usiedli na wygodnych fotelach i zaczęli przypominać sobie o czym rozmawiali goœcie. Szczególne wrażenie zrobiło na nich wystšpienie Sowy Przemšdrzałej. Wprawdzie niczego z niego nie zrozumieli, ale spodobały im się nazwy, którymi z wielkš swobodš posługiwała się Sowa - "eksperymenty", "ekstradycja", "chemiczny", "chimeryczny" i "kombinatoryczny".
No właœnie, muszę naprawić swój kosmiczny kombinezon, westchnšł Prosiaczek. Zawsze jest potrzebny kiedy szykuje się Wielka Przyprawa. I miał rację. Nazwy te niosły z sobš korzenny zapach nieznanej egzotyki, tak silny, że żaden prawdziwy podróżnik nie mógł mu się oprzeć. Tak też było z Kubusiem Puchatkiem i Prosiaczkiem. Postanowili jutro z samego rana udać się do Stumilowego Lasu aby przeprowadzić Wielki Eksperyment Chemiczny (Flower et al., 1975). I od razu rozpoczęli przygotowania, ponieważ wyprawa nie może się udać, jeœli nie ma się odpowiedniego Ekwibunku.
Ekfi Bunek? Kto to jest Ekfi Bunek? Cichutko zapytał Prosiaczek, bo nie do końca był pewien czy powinien się zdradzać ze swojš niewiedzš. Hmm... - odpowiedział Kubuœ Puchatek. Hmm.. - zamruczał raz jeszcze, żeby nabrać większej pewnoœci. No więc Ekfi Bunek, to jest osoba, bez której na pewno nie powiedzie się żaden Eksperyment (Szczebrzeszczyński, 1954). Właœnie jej szukamy! Nie wiedziałeœ o tym? Oczywiœcie, że wiedziałem, ale chciałem się upewnić. Zawsze to lepiej powiedzieć głoœno. Może ten Ekfi Bunek to usłyszy i sam do nas przyjdzie? - odparł Prosiaczek. Ale Ekfi Bunek chyba jednak nic nie słyszał. A może jest w szafie koło pieca? Nie było tam Ekfi Bunka, ale było tam ciepło i ciemno. Uuuuu, tak by się zdrzemnšć na krótkš chwilę, ziewnšł po raz pierwszy Prosiaczek. I nie zdšżył już ziewnšć po raz drugi, kiedy zasnšł.
A gdy tak spał i spał, przyszedł do niego Sen. Œniło mu się, że postanawia wraz ze swoim przyjacielem Kubusiem Puchatkiem udać się następnego dnia z samego rana do Stumilowego Lasu aby przeprowadzić Wielki Eksperyment Chemiczny. Od razu też rozpoczęli przygotowania, ponieważ wyprawa nie może się udać, jeœli nie ma się odpowiedniego Ekwibunku. Ekfi Bunek? Kto to jest Ekfi Bunek? Cichutko zapytał Prosiaczek, bo nie do końca był pewien czy powinien się zdradzać ze swojš niewiedzš. Hmm... - odpowiedział Kubuœ Puchatek....(Gartenrosen i Rosengarten, 2000).

Literatura

Abstynent, S., Journal of Polish Folk Customs, 1995, 20, 135.
Flower, J., V. Daisy, A. Forgetmenot, International Journal of Experimental Chemistry, 1975, 124, 1234.
Gartenrosen, H., I. Rosengarten, Infinite Time-Loops for Housewives, Househusbands, and Householders, Elsevier, Amsterdam, 2000, str. 1256-1260.
Porc, H., Wybrane zagadnienia hodowli trzody chlewnej, PWN, Warszawa, 1987, str. 125.
Szczebrzeszczyński, J.W., Sir Ekphi Boonk. A Short Biography, Pergamon Press, Oxford, 1954, str. 75-76.


Ad. 7. - Wykresy

Ogólne uwagi dotyczšce tworzenia wykresów

Trzeba dokładnie rozróżnić pomiędzy symbolami na wykresie (odpowiadajš punktom eksperymentalnym) a zależnoœciami cišgłymi (krzywymi), które liczone sš na podstawie równań modelowych. Krzywe w praktyce również wykreœlamy na podstawie szeregu punktów, ale ich liczba musi wystarczajšca, aby można było odtworzyć jakoœciowy przebieg krzywej poprzez interpolację. Często nie wystarczajš tutaj obliczenia dla tych samych warunków (składu, temperatury, etc.), dla których istniejš punkty eksperymentalne. W takich sytuacjach liczy się wartoœci parametrów za stałym krokiem (np. co 0,025 dla ułamka molowego w układzie dwuskładnikowym) - umożliwia to opcja "kind of data - generated" w programie).
Wykresy muszš być opisane zgodnie z regułami sztuki - odpowiednie jednostki na osiach oraz wyjaœniajšcy tytuł - np. zależnoœć <taka i taka> dla układu <takiego i takiego>, w warunkach <takich i takich> ; (O) - dane eksperymentalne (odnoœnik); (_____) - obliczone na podstawie modelu <takiego a takiego> , etc. Wykresy muszš być numerowane (Rys.1, Rys. 2, ..., itd.).
Wszystkie wykresy powinny być omówione w głównym tekœcie (Dyskusja i wnioski).


Przykładowa praca

Dostępna jest przykładowa praca, która warto przeczytać i uœwiadomić sobie "jak to wszystko ma wyglšdać". Przestrzegam jednak przed zbyt dosłownym stosowaniem jej jako wzorca. Kolejne strony pracy zapamiętane sš w formacie graficznym (*.jpg). Dwie (najważniejsze) strony artykułu, z którego zaczerpnięto dane, podane sš poniżej.

praca - kolejne strony: 1 2 3 4 5 6 7 8

artykuł - kolejne strony: 1 2